ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΣΤΑΛΗ - Άρθρο του κ.Γιάννη Μαραγκούλη
Εάν κανείς επιχειρήσει να αποκωδικοποιήσει τα νέα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης για την στήριξη της ελληνικής κοινωνίας πέρα από την αντιπολιτευτική σπέκουλα και τους περιπτωσιολογικούς χαρακτηρισμούς περί δοθέντων ψίχουλων, θα αντιληφθεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντιμετωπίζει τις δύσκολες καταστάσεις με τόλμη, ρεαλισμό, ευελιξία και κυρίως με πράξεις εντός των οικονομικών ελληνικών δυνατοτήτων.
Η αποστροφή του λόγου του ότι είναι «η ώρα η πολιτική να θέσει κανόνες στις αγορές. Και οι εταιρείες με υπερκέρδη από αυτήν τη συγκυρία να αναλάβουν μερίδιο στο κόστος υπέρβασής της,» έχει πολλούς αποδέκτες και εντός οικονομικής πραγματικότητας και εκτός συνόρων αφού σηματοδοτεί μία νέα θεώρηση των πολιτικών πραγμάτων και κυρίως την ανάγκη ενός κρατικού παρεμβατισμού προκειμένου να δημιουργήσει υγιείς κανόνες οικονομίας, αφού η αυτορρύθμιση των αγορών δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα . Παράλληλα ο Έλληνας Πρωθυπουργός τονίζοντας ότι η αντιμετώπιση της κρίσης είναι ευρωπαική υπόθεση στέλνει και σαφές μήνυμα προς όλους εκείνους τους αντιπολιτευτικούς κύκλους που όχι μόνο επιχειρούν να δημιουργήσουν μία εικόνα συγχύσεων αλλά και κρύβουν εσκεμμένα ,και ταυτόχρονα αποπροσανατολίζοντας ,ότι οι ανατιμήσεις είναι εισαγόμενες, αναζητώντας εθνικές ευθύνες και προτείνοντας μη ανεφάρμοστες αριστερές λύσεις...
Το μεγάλο στοίχημα του Έλληνα Πρωθυπουργού και αυτή την δύσκολη ομολογουμένως χρονική στιγμή είναι να ισορροπήσει ανάμεσα στο παλιό και το καινούριο, στο ρεαλισμό εναντίον λαϊκισμού ή ορθολογισμό εναντίον λαϊκισμού, τοποθετώντας στην πλευρά του φωτός, του λόγου, της αλήθειας και της προόδου την δημοκρατική παράταξη , και στην πλευρά του σκότους, του παραλογισμού και της οπισθοδρόμησης τους λαϊκιστές και τους αριστερούς συντρόφους. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρεί να κάνει ένα νέο ξεκίνημα για τη ελληνική κοινωνία, να δώσει ένα τέλος στα κατάλοιπα του παρελθόντος αφού από το 1830 γίνεται μια αέναη πάλη ανάμεσα στους εκσυγχρονιστές τους προοδευτικούς με την ευρύτερη έννοια και τους λαϊκιστές. Στους πρώτους εντάσσονται ο Καποδίστριας, ο Χαρίλαος Τρικούπης, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής-ΕΟΚ- , ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης , ο Κώστας Σημίτης... Από τον Καποδίστρια έως το Σημίτη, η Ελλάδα, από φτωχή επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έφτασε 25η στον κόσμο σε πλούτο. Όμως περάσαμε και περιόδους άκρατου λαϊκισμού».
Εάν είχαν αφήσει τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη την περίοδο 90-93 τα συνδικάτα και οι παρωχημένες πολιτικές αντιλήψεις του δώστα όλα ,δεν θα είχαμε φτάσει στο σήμερα και στην δεκαετή οικονομική κρίση που βίωσε η ελληνική κοινωνία με άσχημες συνέπειες σε όλα τα επίπεδα . Ενώ ο εκσυγχρονισμός του Κώστα Σημίτη ξεκίνησε το 1996, αλλά σταμάτησε το 2001, όταν το βαθύ ΠΑΣΟΚ κατέβασε στην Αθήνα πάνω από 600.000 κόσμο για το ασφαλιστικό!!!Μία συνταγή που χρησιμοποιούν επανειλημμένα τα κόμματα της αντιπολίτευσης και σήμερα και επιχειρούν να μας γυρίσουν στο παρελθόν και σε ένα φαύλο κύκλο, αυτό της αριστερής παρένθεσης..
Το θέμα σήμερα είναι να πηγαίνεις μπροστά και όχι πίσω. Το στοίχημα σήμερα είναι να καλυτερεύεις την ζωή όλων και όχι μερικών. Η πρόκληση σήμερα είναι να σταθείς αντάξιος των προσδοκιών αυτών που σε πίστεψαν και σε εμπιστεύονται. Και αδιάψευστος μάρτυρας των κυβερνητικών επιλογών και των κακέκτυπων αντιπολιτευτικών μονοδρόμων και αριστερών παρασιτικών συμπεριφορών η εκλογική ετυμηγορία του λαού....
Όλα στην ώρα τους!!!!