Οι παρακολουθήσεις και τα ψιλά γράμματα-Άρθρο του Γιάννη Μαραγκούλη

Το τελευταίο διάστημα είναι φανερό ότι έχει μπει στο λεξιλόγιο της πολιτικής αντιπαράθεσης οι λέξεις παρακολουθήσεις-υποκλοπές και το μείζον θεσμικό ζήτημα της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης που αποτελεί άλλωστε και ένας από τους βασικούς πυλώνες της εύρυθμης λειτουργίας του Δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

Πέρα λοιπόν από τις κομματικές αντιπαλότητες ρουτίνας και τις ανόητες ανεδαφικές διαχωριστικές γραμμές που προωθεί το προοδευτικό και σοσιαλιστικό μέτωπο ,που δυστυχώς δεν υφίσταται παρά στα μυαλά αδιόρθωτων παρελθοντολόγων , κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πριονίζει τους θεσμούς και κυρίως εκείνους που άπτονται της Δικαιοσύνης και των θεμάτων Εθνικής Ασφαλείας και συγκεκριμένα με την ΕΥΠ. Πολύ περισσότερο όταν στήνεται ένα βρώμικο χοντρό πολιτικό παιχνίδι από παρατάξεις και ιδεολογικά κυκλώματα που έχουν στόχο να πλήξουν τελικά την εύρυθμη λειτουργία της Δημοκρατίας στην πορεία του χρόνου και να εγκλωβίσει την ελληνική κοινή γνώμη επαναφέροντας μας σε παλιές εποχές που δεν έχουν καμία σχέση με την σημερινή πραγματικότητα.

Ναι στο καλόπιστο έλεγχο των υπηρεσιών , ναι στην διερεύνηση των καταγγελιών από το πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κο Ανδρουλάκη συνεπικουρούμενο από το ΣΥΡΙΖΑ , όχι όμως στο φαινόμενο που παρατηρείται ,αυτό της ταύτισης Θεσμών με πρόσωπα και καταστάσεις, όχι στο πολιτικό αυτοσκοπό, όχι σε εκείνους τους πολιτικούς παράγοντες και μηχανισμούς ,που εμφανίζονται όψιμα ως οι προστάτες της ελεύθερης επικοινωνίας των πολιτών ,ενώ οι ίδιοι έχουν ξεχάσει τη δική τους αμαρτωλή ιστορία. Σε αυτό των αστερισμό των παρακολουθήσεων , που από όλους είναι καταδικαστέο ,αφού δεν υπάρχουν καλές και κακές ,ένα είναι ολοφάνερο ,ότι η αξιωματική αντιπολίτευση έχει επιστρατεύσει τα πάντα-ενδεικτικό παράδειγμα οι διαρροές από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής , προκειμένου να καλύψει την ανεπάρκεια της αφού με κανένα τρόπο δεν μπορεί να ανακόψει την ανοδική πορεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Εκείνο όμως που είναι ανυσηχητικό και επικίνδυνο είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μία αντιπολίτευση που έχει προχωρήσει εσκεμμένα σε μία αγοραπωλησία πολιτικά όχι των παρακολουθήσεων αλλά της ίδιας της Δημοκρατίας, αδιαφορώντας στην κυριολεξία για το εθνικό συμφέρον και την πραγματική προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη, έχοντας βάλει στο μικροκομματικό κάδρο ακόμα και την εθνική ασφάλεια της χώρας, δημιουργώντας μία κακή εντύπωση και ερωτηματικά όχι μόνο εσωτερικά αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Η κοινωνία χρειάζεται ουσιαστικό εκσυγχρονισμό με όρους δημοκρατικούς και στην κυριολεξία προοδευτικούς και όχι αναχρονιστικούς .

Για να μην καταρρακώνονται οι ανθρώπινες αξίες και να μην χρησιμοποιούνται οι έννοιες του προοδευτισμού ως άλλοθι για την υπονόμευση της Δημοκρατίας ,των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του ελληνικού λαού. Είναι γνωστό ότι η πολιτική ιστορία του τόπου δεν είναι παρά μία επανάληψη όμοιων ή παρεμφερών γεγονότων και καταστάσεων . Και εάν ανατρέξει κανείς πίσω θα διαπιστώσει αφού μιλάμε για την ΕΥΠ ότι η τακτική της αντιπολίτευσης ,που έχει σηκώσει το θέμα αναφερόμενος στο Δοικητή της ΕΥΠ και στο πρωθυπουργικό περιβάλλον μας θυμίζει το Σχέδιο Ακρόπολις, που κατήγγειλαν τρεις βουλευτές της ΝΔ. , με στόχο την επιστράτευση των επιτροπών του Πασόκ σε περίπτωση ενός σκηνοθετημένου κινδύνου της Δημοκρατίας....Μένει λοιπόν να δούμε τι θα βγεί τελικά από αυτό το επεισόδιο των παρακολουθήσεων και της αντιπολιτευτικής επικαιρότητας.

Είναι ο καιρός της διαφάνειας ,της αλήθειας και όχι της υποκρισίας και της μεθοδευμένης κατά τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς πολιτικής φαντασίας.!! Είναι ο καιρός της δράσης και όχι της ανοχής που σημαίνει την παρεκτροπή των θεσμών.

Η Δημοκρατία και η προφύλαξη των θεσμών της δεν είναι δώρο αλλά κατάκτηση και συνεχής αγώνας για να συντηρηθεί. Αλλά για κάποιες παρατάξεις και κινήματα με την συμπεριφορά τους αυτά είναι ψιλά γράμματα...