ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΛΟΓΗ- Άρθρο του Γιάννη Μαραγκούλη
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι και η Δημοκρατία που γίνεται ιδιαίτερος λόγος έχει κόστος λειτουργίας ,το οποίο οφείλουμε να κατανοήσουμε και να καταβάλουμε .
Πέρα λοιπόν από την επικοινωνιακή αντιπαράθεση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης και έξω από κάθε ιδεολογική σκοπιμότητα ήταν ανάγκη να έρθουν στην εξουσία και στο κρατικό μηχανισμό νέα πρόσωπα και νέα ονόματα έστω και χειρότερα πολλές φορές από τα προηγούμενα γιατί είναι υγιές- βιολογικά ας το πούμε έτσι- να ανανεώνεται η πολιτική σκηνή με καινούριο αίμα. Και αφού τόσα χρόνια εναλλάσονταν στην εξουσία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ θεμιτό ήταν να κυβερνήσει και η αριστερά για να γραφτεί και αυτή στη πολιτική ιστορία του τόπου με το ανάλογο μερίδιο αποτυχίας η επιτυχίας .
Σε όλη αυτή την ατμόσφαιρα συνετέλεσε και η μακροχρόνια διαχείριση της εξουσίας από συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις που οδήγησε σε κάποια κρατική αρτηριοσκλήρωση, κάποια δημόσια ακαμψία και γιατί να μην το κρύψουμε σε κάποια διαφθορά. Όμως μία πολιτική με αποκλίσεις και αντιφατικούς ελιγμούς σε σχέση με το αρχικό αριστερό πρότυπο η οποία αφενός παραπλάνησε την λαική βούληση το 2015 και δεν χρησίμεψε καθόλου στην οικοδόμηση του νέου κόσμου που ερχόταν , δυστυχώς παρατηρείται το φαινόμενο να θέλει και σήμερα να πρωταγωνιστήσει στα πολιτικά δρώμενα της χώρας με συνταγές καταστροφής .
Η ασθένεια της Αριστεράς έγκειται στο γεγονός ότι η ιδεολογική της θέση δεν στηρίζεται τόσο στα επιχειρήματα και στο αληθινό διάλογο ανταποκρινόμενη στις σημερινές συνθήκες όσο στον φανατισμό, στους νεολογισμούς, και στα ιστορικά βιώματα του παρελθόντος που μεταβάλλουν ολόκληρη την πολιτική σκηνή σε ένα είδος ποδοσφαιρικού γηπέδου. Ένα μίγμα ιδεολογικού σωβινισμού, απωθημένου και επαναστατικής ορολογίας , κομματικών σκοπιμοτήτων , ένα επίπλαστο άνοιγμα των αριστερών δυνάμεων στην κοινωνία., με το συνεχές κόμπλεξ των εκλογών, αφού παντού παίζουν το παιχνίδι της εκπροσώπησης ... Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα του μοντέλου Τσίπρα, αυτή είναι όμως που τον οδήγησε και στην αντιπολίτευση... αυτή είναι που θα τον οδηγήσει και σε νέα ήττα!!! Πρέπει λοιπόν να τα ξαναδούμε όλα. Και κυρίως να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης σε εκείνους τους πολιτικούς κύκλους που μπορούν να δώσουν απαντήσεις στην αμηχανία της κοινωνίας, για όλα όσα συμβαίνουν στο ταραγμένο κόσμο μας, για να εμπνεύσουν και να ενεργοποιήσουν την ελληνική κοινωνία.
Και η επόμενη ημέρα είναι σε κάποιο βαθμό έργο και δικό μας με τις πράξεις μας, και τις επιλογές μας!!! Μία επιλογή ανάμεσα σε ένα Κυριάκο Μητσοτάκη που ανταποκρίνεται στις συγκυρίες, που σέβεται το πολίτη και υπηρετεί τους Δημοκρατικούς Θεσμούς και ένα Αλέξη Τσίπρα που σε καθημερινή βάση λειτουργεί με τη λογική της επαγγελματικοποίησης της πολιτικής ζωής χωρίς καμία διάθεση προσφοράς και αφύπνισης του κοινωνικού συνόλου!!!
Μία επιλογή ανάμεσα στο πολιτικό τρίπτυχο Συνέπεια, συνέχεια, σταθερότητα - και το αντιπολιτευτικό στίγμα της επιπεδοποίησης, της θολότητας και του άκρατου πτωχευτικού πολιτικού κώδικα!!! Μία επιλογή ανάμεσα σε ένα Κυριάκο Μητσοτάκη με κώδικα συμπεριφοράς την δράση και ένα καίριο λόγο της ζύμωσης , της σύνθεσης και ζυγισμένων αποφάσεων κι ένα Αλέξη Τσίπρα που συνοδεύεται από μία ακατάσχετη φλυαρία και κυρίως μία αποκρουστική ιδεολογική διαβρωτική ακράτεια , μίας αμελέτητης παραπλανητικής πολιτικής πραγματικότητας... που οδηγεί αναπόφευκτα στο πίσω και το αποτυχημένο χτες...
Αλλά η ελληνική κοινωνία θα ξαναδώσει την λύση...