Μετανάστες και «ανθρωπιστές»: η επιτομή της υποκρισίας

Ουδέποτε ένα παγκόσμιο θέμα αντιμετωπίστηκε με τόση υποκρισία όσο το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Η λέξη «υποκρισία» διαπερνά όλες τις πτυχές του. Και, μάλιστα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με «υποκρισία εξωτερικού» και «υποκρισία εσωτερικού».

Ολοι οι σοβαροί άνθρωποι συμφωνούν ότι τα κράτη έχουν σύνορα και αυτά πρέπει να προστατεύονται. Οταν δεν προστατεύονται -όπως συνέβη στην ολέθρια περίοδο 2015-2016- οι εταίροι μας στρέφονται εναντίον μας και μας κουνούν το δάκτυλο. Οταν φυλάμε τα σύνορά μας, όπως συμβαίνει τώρα, δεχόμαστε πυρά για δήθεν pushbacks, με τους εταίρους μας έτοιμους να πιστέψουν οποιαδήποτε «καταγγελία» και όλα τα fake news.

Και όλα αυτά ενώ είδαν με τα μάτια τους τι συνέβη το 2020 στον Εβρο και πώς η Τουρκία εργαλειοποιεί πρόσφυγες και μετανάστες - μια πρακτική που εξήγαγε και στη Λευκορωσία μέσω Ρωσίας.

Στο εσωτερικό μέτωπο, ο ΣΥΡΙΖΑ, που με τα γενικά προσκλητήριά του έφερε στη χώρα και διοχέτευσε στην Ευρώπη πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους, κατηγορεί την κυβέρνηση ότι έχει αποδεχθεί «τον ρόλο και την ευθύνη μιας χώρας-φύλακας σε μια Ευρώπη-φρούριο».

Υποστηρίζει δηλαδή ότι η Ελλάδα δεν προστατεύει τα σύνορά της διότι πρόκειται για μείζον ζήτημα εθνικής κυριαρχίας και εθνικής ασφάλειας, δεν φυλάει τα σύνορά της επειδή κάθε σοβαρή χώρα αυτό οφείλει να κάνει, αλλά το κάνει για λογαριασμό άλλων!

Δεν μένει έτσι καμιά αμφιβολία πως παραμένουν αμετανόητοι και θα επαναλάμβαναν τα λάθη και τις παραλείψεις του 2015-2016. Γι' αυτό και επιλέγουν να «συμβουλεύουν» τι δεν πρέπει να κάνουμε, αλλά αποφεύγουν να μας πουν τι πρέπει να κάνουμε.

Και είναι πάντα έτοιμοι να δυσφημήσουν τη χώρα, αποδεχόμενοι, χωρίς καμιά διασταύρωση, «καταγγελίες» διαφόρων ΜΚΟ, διασωστών και μεταναστών που δηλώνουν ό,τι θέλουν μέσω κινητών τηλεφώνων.

Και όλα αυτά ενώ καθημερινά αρκετοί άνθρωποι καταφέρνουν να περάσουν σε ελληνικό έδαφος και ζητούν άσυλο. Και ενώ το Λιμενικό μας έχει σώσει χιλιάδες ανθρώπους και δίνει το παρών σε κάθε ναυάγιο.

Διαβάστε την συνέχεια εδώ.